غيبت و معصومين (ع)
پيامبر عزيز اسلام (ص)
پيامبر اسلام(ص) فرمود:
طوبى لِمَن لَقِيهُ، و طوبى لِمَن أحَبَّهُ، و طوبى لِمَن قالَ بِهِ؛
خوشا به حال كسى كه مهدى(عج) را ديدار كند، خوشا به حال كسى كه او را دوست داشته باشد و خوشا به حال كسى كه قائل به امامت وى باشد.
همچنين فرمودند:
اَلمَهدىُّ طاووسُ أهلِ الجَنَّةِ؛ مهدى(عج) طاووس بهشتيان است.
و نيز فرمودند:
يَخرُجُ أناسٌ مِنَ الْمَشرِقِ فَيُوَطَّؤُونَ لِلْمَهْدِيِّ سُلطانَهُ؛
مردمى از مشرق زمين قيام مىكنند و زمينه حكومت مهدى(عج) را فراهممىسازند
امام على(ع)
همه امامان از سويداى دل، آرزوى ديدار آن خورشيد جهان افروز را داشتند و هر كدام به نوعى از عشق درونى پرده برداشتند. اصبغ بن نباته گويد: روزى محضر مقدس اميرمؤمنان شرفياب شدم، ديدم در درياى فكر غوطهور است و با انگشت مباركش بر زمين مىزند. عرض كردم:
اى اميرمؤمنان! چهشده، شما را انديشناك مىبينم؟ با انگشت مباركتان بر زمين مىزنيد، مگر به آب و گل علاقهمند شدهايد؟ فرمود:
نه، هرگز. به خدا سوگند حتى يك روز هم به اين خاك و گل علاقهمند نشدم، ولى داشتم فكر مىكردم درباره مولودى كه از نسل من به دنيا خواهد آمد.
او يازدهمين فرزند من است، او همان مهدى است كه زمين را پر از عدل و داد كند، آنچنانكه پر از جور و ستم شده است. براى او دوران غيبت هست. در آن ايام اقوامى از راه حق منحرف مىشوند و اقوام ديگرى به راه راست هدايت مىگردند
امام حسن(ع)
امام حسن مجتبى(ع) پس از تشريح حكومت شكوهمند آن حضرت، مىفرمايد : خوشا به حال آنان كه روزگار همايونش را درك كنند و از اوامرش اطاعتنمايند
امام حسين(ع)
سالار شهيدان حضرت حسين(ع) كه همواره به ياد منتقم خون خود و خون ديگر مظلومان در راستاى تاريخ بوده و به هنگام ترسيم قيام جهانى، آن حضرت از او به عنوان «اَلْمُوتُوُر بِأبيه» تعبير مىكرد كه به معناى صاحب خون و انتقام گيرنده است
امام زين العابدين(ع)
امام سجاد(ع) در خطبه معروف خود در مجلس يزيد، ويژگىهاى خاندان عصمت و طهارت(ع) را برمىشمارد و مىفرمايد:
خداوند به ما علم، حلم، سخاوت، شجاعت و محبت در دل مؤمنان عطا كرده، رسول خدا از ماست، وصى او از ماست، سرور شهيدان حمزه سيدالشهدا ازماست.
جعفر طيار و دو سبط امت از ماست و آن مهدى كه دجّال را مىكشد از ماست
امام محمدباقر(ع)
امام باقر(ع) در مقام ابراز اشتياق به ديدار آن حضرت مىفرمايد:
و يا طُوبى مَن أدركَه؛ خوشا به حال آن كه او را درك كند.
امام خطاب به «امّ هانى» مىفرمايد:
فَإن اَدْرَكتَ زمانَهُ قَرّتْ عَيْنُكِ؛
اگر زمان او را درك كنى ديدگانت روشنمىگردد
امام صادق(ع)
لَوْ اَدرَكتُهُ لَخَدمْته أيّام حَياتي؛
اگر من زمان او را درك مىكردم همه عمر دامن خدمت به كمر مىبستم.
اين تعبير بسيار بلندى است كه از طرفى حاكى از عظمت فوقالعاده حضرت بقية اللَّه (ارواحنا فداه) است و از سوى ديگر، بيان گر نهايت عشق و علاقه امام صادق(ع) به ششمين فرزند دل بند خويش است
امام كاظم(ع)
امام كاظم(ع) درباره غيبت امام عصر(عج) خطاب به برادر بزرگوارش على بن جعفر مىفرمايد :
إنّما هِى مِحنَة مِنَ اللّه عزّوجل اِمْتَحَن بِها خَلقَهُ؛
آن يك آزمون الهى است كه خداوند متعال بندگانش را به اين وسيله آزموده است.
امام رضا(ع)
ايشان از برپايى ترازوى عدل آن حضرت ياد كرده و مىفرمايد :
فَإذا خَرَجَ أشْرَقَتِ الأرضُ بنورِرَبّها وَوَضَعَ ميزانَ الْعَدلِ بَينَ النّاسِ فَلايَظْلِمُ أحَدٌ أحَداً؛
هنگامى كه حضرت مهدى(عج) ظهوركندزمين به نور پروردگارش روشنمىشود و ترازوى عدالت را در ميان مردم مىگذارد و هيچ كس به ديگرى ستم نمىكند.
امام جواد(ع)
حضرت جواد(ع) در چهارسالگى به شدّت در غم و اندوه غوطهور شده، پدربزرگوارش از سبب همّ و غمش مىپرسد.
از مصيبتهاى اهل بيت و انتقام آن در عصر ظهور ياد مىكند. آن وجود نازنين مىفرمايد :
فَإذا دَخَلَ الْمَدينَةَ أخْرَجَ اللّاتَ و العُزّى فَأَحْرَقَهُما؛
چون وارد مدينه منوّره بشود، آن دو بت پليد قريش را از خاك بيرون مىآورد و مىسوزاند.
امام هادى(ع)
امام هادى(ع) در زندان سامرا به ياد يوسف زهرا(س) مىفرمايد:
روز سه شنبه به رسول خدا اختصاص دارد... روز پنج شنبه به پسرم حسن (امام حسن عسكرى(ع)) و روز جمعه به فرزند پسرم (حضرت مهدى«عج»)
امام حسن عسكرى(ع)
امام حسن عسكرى(ع) نيز در دومين روز ولادت خورشيد پنهان كه حكيمه خاتون گهواره را خالى ديد و پرسيد: سرور و مولايم چه شد؟ فرمود:
يا عَمَّة استودَعْناه الّذى استودَعْت أمّ موسى؛
عمه جان! او را به خداوندى سپرديم كه مادر حضرت موسى(ع) فرزندش را به او س
امام مهدى(عج)
امام زمان(عج) كه همواره از طولانى شدن دوران غيبت در سوز و گداز است و فرمان دعا براى تعجيل در امر فرج صادر مىكند، در توقيع شريف مىفرمايد:
وَ أكثِروا الدُّعاءَ بِتَعْجيلِ الْفَرَجِ؛ فَإنَّ ذلِكَ فَرَجُكُم؛
براى تعجيل در امر فرج فراوان دعا كنيد كه فرج شما نيز در آن است.
اى منتظران! گنج نهان مىآيد
آرامش جان عاشقان مىآيد
بر بام سحر، طلايه داران ظهور
گفتند كه صاحب الزّمان مىآيد
پرد .